تا کی آخر چو بنفشه سر غفلت در پیش
حیف باشد که تو در خوابی و نرگس بیدار
تا کی آخر چو بنفشه سر غفلت در پیش
حیف باشد که تو در خوابی و نرگس بیدار
یه روز برای همیشه مثلت برمودا رو ترک میکنم و هیچ وقت برای زندگی دائم بهش برنمیگردم.
بمونه به یادگار از روزهایی که خاکستری مثلث برمودا رو به سیاهی میرفت و من تشنه تر برای رفتن.