تئوری های یک مسافر (۸)

_{خیلی وقت ها مهربون ترین رفتار، بهترین رفتار نیست.} 

_{بعد از یه تصمیم احساسی، خروجی کار برای هیچ کس ماکزیمم سوددهی رو نداره.} 

_{تصمیمات احساسی در دنیای بزرگسالی اون قدرها جایز نیستن. باید رفتار بالغانه داشت.}

خیلی وقت ها بعضی ها با خیال خوشی که دارن خوشن. 

نیایم به اسم دلسوزی و مهربونی اون ها رو از دنیای پر زرق و برق و رنگی شون بکشیم بیرون.

بزاریم در دنیای تخیلی که راجع به ما ساختن غوطه ور باشن. هم خودشون راحت تر هستن، هم ما. 

 

یاداوری: دعوتی های جلسه ی دفاع

تو

خوشبختی با تو

باید یک چیز بدیهی باشه ،

ولی من حتی از تصورش هم استرس میگیرم ،

و حتی منجمد میشم!!!

عدم قطعیت

ای مسافر، یادت باشه پُرامید و شجاع باشی.

کوه باشی دختر.

ما کسی رو جز خودمون نداریم.

بیشترین کسی که میتونیم روش حساب باز کنیم خودمون هستیم(بعد از خدا).

بیا شجاع باشیم و عاشق هیجان.

بیا بخندیم به این عدم قطعیت ها.

بیا تو دنیایی که پر از عدم قطعیت هست،

گدای اطمینان نباشیم.