زندگی با همه ی وسعت خویش
محفل ساکت غم خوردن نیست
حاصلش تن به قضا دادن و پژمردن نیست
اضطراب و هوس دیدن و نادیدن نیست
زندگی جنبش و جاری شدن است
از تماشاگه اغاز حیاط
تا به جایی که خدا میخندد.
زندگی با همه ی وسعت خویش
محفل ساکت غم خوردن نیست
حاصلش تن به قضا دادن و پژمردن نیست
اضطراب و هوس دیدن و نادیدن نیست
زندگی جنبش و جاری شدن است
از تماشاگه اغاز حیاط
تا به جایی که خدا میخندد.
شکست معناش همیشه این نیست که به چیزی که میخواستی
و براش تلاش کردی نرسی.
خیلی وقتها وقتی دیر برسی این هم یه نوع شکست هست!
وقتی میتوسنتی یه چیزی رو توی دو سال بدست بیاری ولی شش سال صرفش کردی
این خودش یه نوع از شکست محسوب میشه!
هر کس با راه چارهی خود در واقع خود را میآفریند!
راه چاره را نمیتوان انتخاب کرد!
راه چاره را باید ابداع کرد!
باید آفرید!
++جمله ی بالا رو یادم نمیاد از کجا خوندم. و از کی هست.
جملهای هست که قبولش دارم گفتم باهاتون به اشتراک بگذازم.
واسه ی من این سخن از هر کسی که هست خیلی انگیزشی بود و هست.