پدر و مادر خوب هستن و جزء نعمت های الهی .
در این شکی نیست.
ولی یه چیزی هست!
به قول یه بنده خدایی ٬رابطه ی ما با خانواده٬ مثل رابطه ی کره ی زمین با خورشید هست!
زیاد دور شی یخ میزنی٫زیاد نزدیک باشی میسوزی!!!
پدر و مادر خوب هستن و جزء نعمت های الهی .
در این شکی نیست.
ولی یه چیزی هست!
به قول یه بنده خدایی ٬رابطه ی ما با خانواده٬ مثل رابطه ی کره ی زمین با خورشید هست!
زیاد دور شی یخ میزنی٫زیاد نزدیک باشی میسوزی!!!
به نظر من امکان نداره ادم ها بدون فکر حرف بزنن.
اونهایی که سنجیده حرف میزنن همون هایی هستن که خوب فکر میکنن.
و فکر رو خوب مزه مزه میکنن.
و اونایی که بد حرف میزنن همونایی هستن که فکرای بد و سیاه توی ذهنشون دارن.
ادمها هر چقدر ذهن سیاه تری داشته باشن
راحت تر و بیشتر واژه های سیاه از دهنشون بیرون میاد.
اینایی رو دیدین دعوایی هستن و تند و خشن حرف میزنن؟
اینها روزی چند ساعت توی ذهنشون من و شما رو میزنن و میکُشن و کتک کاری میکنن.
که حالا یه مقداری از اون سیاهی های ذهنشون
داره در قالب واژه ترشح میشه بیرون!!!
نیاز اصلی هر ادمی توی هر رابطه ای احترام متقابل هست.
فرقی نمیکنه اون رابطه والد فرزندی باشه یا دوستی با هم کلاسی دبیرستان و دانشگاه. و یا رابطه ی بین خواهر و برادر. رابطه ی بین دانشجو و استاد. یا رابطه ی زن و شوهری...
هر رابطه ای پایه اش این هست که توی اون رابطه احساس امنیت کنی و احترام متقابل وجود داشته باشه.
این دو تا نباشه هر چیز دیگه توی رابطه رنگ میبازه. تاثیر بقیه ی چیزها قابل انکار نیست.
ولی دیگه رنگ و بو و عطر و طعم ندارن.
هر موقع دیدین توی رابطه تون برای به کُرسی نشوندن حرفتون دارین قلدری بازی درمیارین بدونین یه جای کار میلنگه.اگر ادمها رو شرمنده ی محبت و اخلاق و احتراممون کنیم دیگه نیازی به غلدر بازی نیست.