روز هایی رو سپری میکنم که داشتن یه ادم همروحیه صرفا یه "دوست داشتنی ِدستنیافتنی" نیست
تبدیل شده به یه نیاز حیاتی و ضروری.
خدا خودش به خیر کنه.
روز هایی رو سپری میکنم که داشتن یه ادم همروحیه صرفا یه "دوست داشتنی ِدستنیافتنی" نیست
تبدیل شده به یه نیاز حیاتی و ضروری.
خدا خودش به خیر کنه.
یکی از فانتزی هام اینه که وقتی میخوام برم دست شویی توی حیاط اون گنجشک هایی که توی مسیر هستن پرواز نکنن برن! یعنی نترسن از من! کلا دوست دارم تو جمع گنجشک ها باشم . منو قبول کنن :|
خوب فانتزیم ِ:|
چی کارم دارین :|
توی این ایامی که ادم ِهم روحیه کم پیدا میشه برای صحبت , و یه جورایی تو رو لال میکنن اینقدر که حرف زدن باهاشون عواقب داره که تو کاملا خواسته و الگوریتمیک سکوت رو انتخاب میکنی, تصمیم گرفتم بیام اینجا بنویسم .از ترس اینکه نکنه حرف زدن یادم بره !!!
اینایی هست این روزا که کرونا اومده میگن سعی کنید رابطه هاتون رو حفظ کنین و از اینجور حرفا... اینا فازشون چیه؟
اگر از قبل از کرونا ارتباطی نبوده باشه چی؟ اگر هم کلام و هم روحیه نبوده باشه چی؟ چی رو حفظ کنیم برادر؟
+این اولین پست من توی خونه ی جدیدم هست:)