روزهایی رو میگذرونم که پر از تمرین تحویلی هست. باید برنامه های ازمایشگاه سیستم رو اکی کنم. باید تمرین های متلب رو بزنم و تحویل بدم. هفته ای دو تا دوتا میانترم دارم... تکالیف اساتید مثل گل های خودرو شدن .
این هفته تموم میشه دوباره تمرین و تکالیف هفته ی بعد شروع میشه. از جای هر تمرین انگاری دو تا بیرون میاد.
من اما سعی میکنم اروم باشم و با اینکه سرعتم توی کد زدن این روزها پایین هست . ولی سعی میکنم برسونم خودم رو و این ترم اخری حرص نخوردم. و اروم باشم.
تا جایی که میشه دارن سعی میکنن کاری کنن که احتمال تقلب دانشجو بیاد پایین و این خیلی وقتها برای ما بار روانی ایجاد میکنه. عملا کاری از دست ادم بر نمیاد. نمیشه بری تو دل استاد. اینم اینهایی که کینه شتری هستن بعضی هاشون.